Αφιέρωμα στους ΔΙΔΥΜΟΥΣ ♊ Gemini

21 Μαΐου – 21 Ιουνίου

Από τον Κώστα Κονδύλη

Τηλ. 14990

Στοιχείο : Αέρα

Φύση : Αρσενική

Ιδιότητα : Μεταβλητή

Κυβερνήτης : Ερμής

Σε έξαρση : —

Σε αδυναμία : Δίας

Σε πτώση : —

Πλανήτης Κυρίαρχος ανά δεκαήμερο – δεκανό :

21/5 – 30/5 : Ερμής

31/5 – 09/6 : Αφροδίτη

10/6 – 21/6 : Ουρανός

Ο Πλανήτης Ερμής, ο κοντινότερος στον ζωοδότη Ήλιο, γίνεται αντιληπτός απ’ το ανθρώπινο μάτι μισή ώρα πριν την ανατολή και μισή ώρα μετά τη δύση. Έτσι γίνεται φανερή η εξάρτηση του μυαλού (Ερμής) από το εγώ (Ήλιος), προκειμένου να συγκροτηθεί η νόηση.

Έχοντας, λοιπόν, εξασφαλίσει την προσωπικότητα, μέσα από την ιδιοκτησία, την συναισθηματική ασφάλεια και την οικονομική ισχύ, ο Ήλιος ανακαλύπτει – εκ νέου – τη ζωή. Μέσα απ’ τη δυαδικότητα της Μαρξιστικής Διαλεκτικής, το κάθε τι έχει και το αντίθετό του. Κάθε αλήθεια έχει και μια δεύτερη πλευρά, η μέρα δίνει τη θέση της στη νύχτα, η ίδια η ζωή πιάνεται στα χέρια με το φοβερό διώκτη του ανθρώπου: το θάνατο. Και πάντοτε αυτή η διπλότητα, η σύγκρουση οδηγεί σε συνθέσεις, οικοδομήματα, νόηση, δράση.

Αναβαθμίζεται η αξία της στιγμής. Η ρουτίνα, η σταθερότητα, η διάρκεια και η αντοχή προκαλούν φθορά και συναισθηματική ασφυξία. Το θεμέλιο δεν εκτιμάται πλέον. Η συνεχής κίνηση, οι επιλογές, η φρεσκάδα, η εμπειρική αναβάθμιση, η αλλαγή εξυψώνονται. Η ελεύθερη – δομημένη μεν και στοιχειοθετημένη στους κανόνες του ορθολογισμού – αλλά πάντα νεανική σκέψη και διάνοια, αναγορεύονται σε υπέρτατες αξίες ζωής.

Η αρχή έγινε με τον πρωτόγονο άνθρωπο των σπηλαίων, που συμβολίζεται από την αγριότητα ενός Κριού. Ακολούθησε η οδύσσεια των νομαδικών λαών, που ξεπέρασαν τις ανασφάλειές τους με τον προσδιορισμό της έννοιας «πατρίδα», καλλιεργώντας τη γη – συμβολισμός του Ταύρου. Η μετεξέλιξη του ανθρώπου σε νοήμον πλάσμα εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο από το Ζώδιο των Διδύμων, το γένος μας επιδίδεται έτσι, στον αέναο αγώνα για απόκτηση της γνώσης, προσεγγίζοντας το αλληγορικό παραμύθι των πρωτόπλαστων. Έτσι, μέσα από το σύστημα των δύο σημείων, την αδράνεια και αθωότητα του παραδείσου από τη μια και την τρικυμιώδη πτώση του ανθρώπου στην αμαρτία από την άλλη, αρχίζει να κινείται η Ιστορία της Φυλής μας – ως συνείδηση, πια κι όχι σαν σύμπτωση. Η περιέργεια, που ώθησε τον άνδρα να δεχτεί τη πρόσκληση – πρόκληση της γυναικείας φιλοδοξίας και ν’ αναζητήσει την εξέλιξη, περιέχει στην ουσία όλη την περιπέτεια του ανθρώπου στον Κόσμο. Τον πόνο, δηλαδή, που προέρχεται από την απώλεια της αθωότητας. Μια συνεχής υπενθύμιση της – υπερανθρώπινης είναι η αλήθεια – διαπίστωσης του Πρωτοδιδάσκαλου Ιησού, πως δηλαδή η μακαριότητα εναπόκειται στην φτώχεια – την απλοϊκότητα – του πνεύματος. Ένα χαρακτηριστικό που απουσιάζει παντελώς από το Ζώδιο των Διδύμων.

Εξερευνητές του περιβάλλοντος, ανακαλύπτουν δρόμους και τρόπους έκφρασης. Ακούραστοι κι επίμονοι, αποτελούν τους κομιστές των μηνυμάτων της επικοινωνίας. Μέσα από τις αντιθέσεις που εμπεριέχει η αναζήτηση της γνώσης, αναδύεται η αντικειμενικότητα – η ασφάλεια της συνειδητοποίησης. Η ποικιλία, η πολύπλευρη προσέγγιση στην αλήθεια – τα προϊόντα της πολικότητας των πραγμάτων – τροφοδοτούν τη δυναμική που αποκαλύπτει το πορτραίτο του συνετού σύγχρονου ανθρώπου, του «HOMO SAPIENS».

Μόνιμα κυνηγημένος, κεφάτος, κοινωνικός, είναι ο σταθερός αποδέκτης των προκλήσεων της κάθε ημέρας. Αδυνατεί να παραμείνει στο ίδιο σημείο, θα πίστευε κανείς πως ελεύθεροι σκοπευτές απειλούν την επιβίωσή του συνεχώς. Το μυαλό του μοιάζει να γυρνά πιο γρήγορα κι από την μπίλια στην κοιλιά της ρουλέτας. Φορές επικεντρώνει την ύπαρξή του σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να καταρρίψει τα επιχειρήματα των άλλων, ακόμα και για ζητήματα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν.

Διπλωμάτης και ευπροσάρμοστος, ο Δίδυμος συνδυάζει συχνά ότι πιο παράταιρο, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους πρόσκαιρους στόχους του. Αντιδραστικός, θα ασχοληθεί μόνο με πρόσωπα και πράγματα που τον προκαλούν ή τον αμφισβητούν. Για τη δική του φύση, αρμονία αποτελεί η διάσταση, η δυαδικότητα. Το σπάνιο ταλέντο του στην διερεύνηση της αλήθειας, πατρονάρεται από τη γρηγοράδα, την κινητικότητα, την πολυπραγμοσύνη του. Το ενδιαφέρον του διατηρείται μόνο με ερεθίσματα που εξάπτουν τη φαντασία και την περιέργειά του. Ο αγώνας του για πραγμάτωση της αντικειμενικότητας, τον εγκλωβίζει συχνά στη σύγχυση, ανάμεσα στο θετικό ή το αρνητικό, την αλήθεια και το ψέμα.

Συνεχώς σε μία διαρκή κίνηση διατηρεί σε φόρμα το σώμα και το πνεύμα του αλλά δεν τον ενδιαφέρει να εμβαθύνει καθώς αρέσκεται στο να βρίσκεται στο από εδώ και από εκεί, να έχει σκόρπιες γνώσεις, ιδέες, διαλόγους.